دخترم،بهترین همدم من

سلام دختر ماهم...شیرینی عمرم دو روز بعد سال 93 با تمام تلخیش تموم میشه روزهای سختی رو تحمل کردم اما مثل اینکه این تلخی ها تموم شدنی نیست چون من تصمیم گرفتم از پدرت جدا بشم واقعا حرمت بین ما نمونده و من دیگه هیچ علاقه ای بهش ندارم چون منو هربار آزار داده دست پیش گرفت چون فکر قلب شکسته منو نکرد و دایم خردش کرد تحقیرم کرد غرورمو زیر پاش له کرد من چطور میتونم با همچین کسی زندگی کنم؟الان شاید خیلی کوچیکی و حتی منو اگه یه هفته نبینی فراموشم میکنی همون بهتر فراموشم کنی از بابات خواهم خواست بهت بگه من مردم و تو وقتی دو سالت بود مادرت مرد تا تو راحت تر با جای خالی من کنار بیای واین آرزوی قلبی باباته که منو بی مهریه راحت طلاقم بده چون فقط نگران اموا...